wyrok \uniewinniaćjacy оправдательный приговор
wyrok uniewinniający — оправда́тельный пригово́р
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
uniewinniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uniewinniaćam, uniewinniaća, uniewinniaćają, uniewinniaćany {{/stl 8}}– uniewinnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uniewinniaćnnię, uniewinniaćnni, uniewinniaćnnij, uniewinniaćnniony {{/stl 8}}{{stl 7}} stwierdzać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uniewinniać — ndk I, uniewinniaćam, uniewinniaćasz, uniewinniaćają, uniewinniaćaj, uniewinniaćał, uniewinniaćany uniewinnić dk VIa, uniewinniaćnnię, uniewinniaćnnisz, uniewinniaćnnij, uniewinniaćnnił, uniewinniaćnniony «uznawać oskarżonego za niewinnego,… … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
